Agendapunt 1 van de Personeelsvergadering van het Henry Martyn Institute van 20 augustus j.l.: “CONTROLLING THE MOSQUITO GROWTH. Many suggestions were made. Some felt that municipal authorities must be informed and spry system used. Francis agreed to take the necessary actions within 3-4 days.” Dat was het dan. Poor Francis. Wat moest ze doen? En beter nog: welke noodzakelijke stappen heeft ze ondernomen? Ik ben benieuw naar vrees het ergste. De autoriteiten van de Greater Municipality of Hyderabad and Secunderabad hebben wel wat beters te doen dan zich zorgen te maken over de vele muskieten op het HMI. De stad kraakt in zijn voegen en barst uitkaar. In ons land is een telefoontje naar de gemeente vooldoende om een vreemd uitgedoste man te laten komen die a raison van €50 het wespennest uitroeit. Maar hoe ga je met teveel muskieten om? Doodmaken heeft geen zin, want de vrijgekomen ruimte wordt blijmoedig door andere muskieten ingenomen. Op de begrafenis van de een komen er tien anderen zegt men dan. Met het muskietenvolk onderhandelen over het delen van de ruimte is ook problematisch. Per slot van rekening zijn zij niet de Taliban. Nogmaals: arme Francis. Ik durf haar niet te vragen wat zij heeft kunnen doen.
Want het probleem is nogal reëel. Weliswaar gold Hyderabad altijd al als de hoofdstad van het Muskietenrijk, maar dit jaar is hun aantal en macht wel bijzonder. Het is nu rond vier uur in de middag en voortdurend zwermen die beesten om me heen. En niet om kennis te maken neem ik aan. De afgelopen nacht heb ik al een aantal van hun soortgenoten ontmoet. En zij mij. Mopper niet op mij; ik had alle noodzakelijke voorzorgsmaatregelen genomen. Me ingespoten met dat gele spul met DEET. En zo’n chemisch laten branden in het stopcontact. De hele nacht de plafondventilator laten zwiepen. Het zal wel geholpen hebben, maar niet veel. Ik werd verschillende keren wakker van de beten. Krabben hielp niet. De ammoniak van de anti-muggenstift van het Kruidvat enigszins. Maar op deze manier raak ik in no time door mijn ammoniak heen. En dan is Leiden echt in last.
Waar komen die beesten nou vandaan? Uit het water natuurlijk. De vele vroeg-late regens de laatste tijd hebben de voorraadtanks weliswaar goed gevuld maar nog meer poelen en plassen van stilstaand water veroorzaakt. En daar zijn die beesten gek op. Ze paren dat het een lieve lust is en er worden veel, heel veel kindertjes geboren. En die jonge, nieuwsgierige beesten zwermen uit om lekker vers bloed te drinken. Men moet toch leven nietwaar? Dat de eigenaar van al dat bloed dat niet prettig vindt en er allerlei enge ziekten kunnen worden overgebracht, dat zal ze een zorg zijn. Daar denken ze niet over na. Denken die beesten überhaupt? Geen idee; wie kan me daarover inlichten? Bestrijding van muggen is dus een kwestie van goed watermanagement. Wij Nederlanders zijn daar goed in. Kunnen jullie de Prins van Ons eens deze kant uitsturen? Francis wil graag met hem praten.
Verder, goede dierbaren, gaat alles goed. Vandaag was voor het eerst de buurtwinkel open. Die is van een coöperatie van het personeel van de nabij gelegen Nationale Politieacademie en was de afgelopen dagen dicht vanwege de rouwperiode als gevolg van de dood van de al dan niet geliefde Minister-president. Gelukkig kon ik eindelijk mijn tandpasta, waspoeder en vruchtensap (die overigens uit Nepal komt) aanschaffen. Dat scheelt. Maar de andere zaken, zoals een SIM-kaart die hier werkt, zijn nog niet geregeld. Om een of andere duistere reden zijn alle mensen die dingen voor me zouden doen, met vakantie. Maar ik wacht wel; het komt goed.